du moment

Er is
een seconde
zoek.

De tijd
is op
de pijnbank gelegd.

De tong
van de tijd
is losgemaakt.

De tijd
heeft geschreeuwd.

De tijd
is geslagen
getrapt
en vernederd.

Ze hebben
de tijd
voor het voetlicht
gebracht
en het geweten
stond in brand.

Maar
er is
en er blijft
een seconde
zoek.

- Jan Arends
(1925-1974)

Vandeweek stond in de krant dat 2008 naast die 86.400 extra seconde nog een extra extra schrikkelseconde krijgt. Die was dus kwijt. Het jaar komt daarmee op een ongeëvenaarde 31.622.401 secondes. En zoals gewoonlijk tikken die aan het eind van het jaar stukken trager.

Een god in het diepst van mijn gedachten?

Vannacht moest ik met mijn familie de grens over van een nazi-achtig land naar de vrijheid. De laatste horde die we te nemen hadden was de grenswachter... Rita Verdonk. Compeet in SS-achtig uniform. Ze róók gewoon dat ik een belangrijk, Verboten, boek bij me had, ontnam het me en wilde me arresteren. We wisten te vluchten omdat op het moment van arrestatie iemand Verdonk haar maaltijd kwam brengen: hutspot met klapstuk.

Ik ben een demoniseur in het diepst van mijn gedachten.

Wat als Amerika verloren had

Philip K. Dick, The Man in the High Castle

Sinds Making History en recentelijk het boek van Philip Roth, ben ik een beetje verslingerd geraakt aan het genre van de alternatieve geschiedenis. Dicks boek is daar een icoon in, hoewel het er voor mijn gevoel niet helemaal aan voldoet: waar bij die andere twee boeken de tijdlijn op één duidelijk punt is af gaan wijken van de onze, is er bij Dick in feite geleidelijk een parallelle wereld ontstaan. Een wereld waarin Nazi-Duitsland en Japan de Tweede Wereldoorlog hebben gewonnen en de VS tussen deze rijken verdeeld is, met alle (gruwelijke) gevolgen van dien. Wat ie dan wel weer briljant doet, is ín die parallelle wereld een boek doen verschijnen, waarin een parallelle wereld wordt geschetst die op die van ons lijkt - maar ook weer heel erg niet. Hoe dan ook een boek om lekker over na te blijven denken, al was het maar vanwege het einde, dat de boel nog eens verder op zijn kop zet!

You should read my book and accept it on face value, just as I accept what I see. Without inquiring if it's genuine underneath (...) Isn't that part of trusting in the nature of people and what you see in general?

Oh Jesus.

29 juli 1966
John Lennon meldt: "We're more popular than Jesus."
De Land of the Free gaat los en houdt Beatlessingleverbrandingen die doen denken aan de boekverbrandingen die een luttele drie decennia eerder gehouden werden in een groot land in midden-Europa.

22 november 2008
Het Vaticaan zegt: Ach. We vergeven hem veertig jaar na dato wel. Dat jochie had wat last van grootheidswaan.

Jesus fuckin' christ.
Zo oordelen over iemand die zich al 28 jaar niet meer kan verdedigen? Laag. Het toont alleen zijn gelijk aan: hij meldde immers "Jesus was all right, but his disciples were thick and ordinary. It's them twisting it that ruins it for me."

En The Beatles wáren toen populairder dan Jezus. Helaas is religie deze dagen weer helemaal hot - ook onder Bepaalde Jongeren - maar ik blijf met Lennon meehopen dat de rock'n roll het christendom zal overleven.

No me moleste, Mosquito

Bij mij in de wijk hangt een mosquito, een apparaatje dat een hele hoge toon uitzendt. Zó hoog dat wij het niet horen, maar kinderen en jongeren tot ongeveer 25 jaar wél. Het zou dus moeten helpen tegen het fenomeen 'hangjongeren'.

Natuurlijk helpt dat niet. Hangjongeren worden van die plek weggejaagd en een eventueel probleem wordt dus enkel verpláátst. Bovendien vind ik de methode waarmee er wordt weggejaagd wel heel erg onbeschaafd, en eigenlijk, een aantasting van de persoonlijke integriteit.

Gelukkig gaf de Nijmeegse gemeenteraad op 27 februari dan ook opdracht het ding uit te zetten: de VVD, GroenLinks, SP en D66 stemden daarvoor - een nipte meerderheid omdat enkele politici van andere partijen er niet waren. Die andere partijen (PvdA, CDA en de kleine partijtjes) hadden geen enkele moeite met het pesten van jongeren en verplaatsen van het probleem.

Mooi dus, pestapparaat uit!
Helaas probeerde de PvdA het nog eens op 21 mei, en met de raadsleden toen aanwezig was er ineens wél een meerderheid. Ergo, het ding werd weer aangezet.

En dat staat het tot vandaag de dag, tot mijn grote ergernis. Elke keer als ik boodschappen ga doen werp ik het ding vuile blikken toe, maar het negeert me, net als mijn oren hem negeren. Overigens zijn de problemen rond het winkelcentrum sindsdien alleen maar toegenomen, dus geholpen heeft het apparaat ook niet.

Maar ik werd dus wel een beetje blij met het bericht dat PvdA-minister en oud-burgemeester van onze eigen stad Guusje ter Horst de Mosquito niet geschikt vond:

De mosquito, een apparaat dat overlast gevende jongeren verjaagt, is mogelijk in strijd met de grondwet. Minister Ter Horst gaat gemeenten die de mosquito gebruiken daarvoor waarschuwen.

De mosquito maakt een hoog en irritant geluid dat alleen jongeren horen. Zo'n 100 gemeenten gebruiken het op plekken waar hangjongeren overlast veroorzaken.

Volgens de minister kan het apparaat in strijd zijn "met de onaantastbaarheid van het lichaam". Ze laat het aan de gemeenten over of ze de mosquito's weghalen of een rechtszaak riskeren. De SP wilde de mosquito laten verbieden, onder meer uit vrees voor gehoorschade.

De minister voegde de Tweedekamerleden ook nog eens toe dat het háár keuze niet zou zijn, om problemen op díe manier op te proberen te lossen.
Er zijn dus nog wél sociale weldenkende PvdA'ers, al is het even wachten voor ze hun afdeling terugfluiten.

Verkiezingen!

De verkiezingen voor de nieuwe president van de VS zijn nog nauwelijks voorbij, of er komen alweer nieuwe verkiezingen aan. En deze keer verkiezingen waardoor wij wél rechtstreeks beïnvloed worden in ons dagelijks leven... Vanaf volgende week kunnen we weer stemmen voor de waterschappen!

Omdat het altijd moeilijk is voor een dergelijk orgaan je stem te bepalen, en omdat het nog ingewikkelder is geworden omdat sommige politieke partijen wél en andere niet meedoen, ben ik blij dat de kieskompas je ook voor de waterschapsverkiezingen aan de hand van 30 stellingen meevoert.
Doe de test hier!

De uitslag van mijn test liet weer eens aan duidelijkheid niets te wensen over:



En ik stem dus Water Natuurlijk. In mijn regio op de nummer 5, mijn eigen fractiegenote Hennie Roorda!

hoop doet lezen

Ik dacht dat het door de champagne kwam. Door de ontlading van de spanning. En het te lang op zijn. Want ik zou me toch niet zo maar laten meeslepen door een redevoering?

Guess again.

Obama is een begaafd redenaar, en hij heeft het talent optimisme en enthousiasme te kweken bij zijn gehoor. Ook bij de tweede en derde keer luisteren naar zijn overwinningsspeech blijf ik die vonk voelen - voor het eerst in ruim acht jaar tijd krijg ik de hoop dat er ook misschien ooit iets goeds van de andere kant van de oceaan kan komen. De hoop die in 1968 in de grond werd geslagen bloeit nu weer op.

-

Grappig genoeg las ik op dezelfde dag dat de hoop overwon ook een Amerikaanse dystopie uit.

Philip Roth, Het complot tegen Amerika

Een boek, vorige week intuïtief gepakt, dat niets te maken heeft met de actualiteit maar er stiekem af en toe eng bij aansluit. Roth beschrijft hoe in het Amerika van 1940 niet president Roosevelt herkozen wordt, maar de vliegpionier Lindbergh - die vervolgens niet alleen de VS isoleert, maar bovenal in zijn land twee verschillende soorten Amerikanen blijkt te zien: de échte en de ongeïntegreerde joden. Nou waar doet me dat aan denken m.b.t. de actualiteit...

De alternatieve geschiedenis wordt absoluut niet overtuigend uitgewerkt, maar het verhaal is goed, met name de angst en wanhoop die naarmate het verhaal vordert steeds meer onder de joodse bevolking heerst. Die is zo overtuigend geschreven dat het doet vermoeden dat Roth ook in het Rooseveltiaanse Amerika van zijn jeugd veel antisemitische ellende is overkomen. En waarom ook niet, de vrije wereld, en dus ook de VS, omarmde pas antiantisemitisme nadat de nazi-gruweldaden bekend werden.

Wat dat betreft is er in zeventig jaar tijd heel veel ten goede gekeerd. Tot aan de overwinning van de hoop toe.

Gelezen: planeten & meer

Dava Sobel, De planeten
Gooi wat data over de planeten en andere hemellichamen binnen ons zonnestelsel, poëzie, geschiedenis en SF-feitjes bij elkaar, roer het en zet het in een stijlvol proza, en dan heb je ongeveer dit boekje. Over in wat voor prachtig heelal we toch eigenlijk onze dagelijkse beslommeringen doormaken. Soms is het fijn iets verder te kijken - en weg te dromen...

Tirade 424
Een tijdschrift? Dit is een fijn boekwerkje over en ván Voskuil! Met verhalen van mensen die rondom hem stonden - inclusief Bureaumedewerker Eef Batteljee (vanzelfsprekend een van de weinigen die er goed uit kwamen in het boek...). Overigens onthult een medewerker van Van Oorschoot dat - in tegenstelling wat ik ook dacht - het puur toeval is dat Voskuil de pijp aan Maarten gaf op Hemelvaartsdag/Dag vd Arbeid. Toch nog een onttovering.
Van Voskuil is het uitstekende manuscript van het toneelspel Mensenkinderen opgenomen. Het smaakt allemaal naar meer - binnenkort toch maar weer eens Het Bureau opnieuw gaan lezen...

Oh! Brave new elections

Deze foto is dus echt hè, niks gephotoshopt, een ellendige misstap van een van de kandidaten na het derde debat van afgelopen woensdag. Niettemin, veelzeggend.

Ik geloof niet dat ik hoef te zeggen in welke richting mijn voorkeur uitgaat?
Los van dat ik liever zou hebben dat de Green Party zou winnen.
En los van dat Obama ook geen positieve verandering van de VS t.o.v. de rest van de wereld zal bewerkstelligen.
En los van dat ik nog steeds hoop dat de rol van de VS, nu ook met de huidige kredietcrisis, snel zal afnemen ten gunste van China, of liever nog Europa.
Maar alles beter dan, technically, four years more Bush.
En het risico dat McCain komt te overlijden en we opgescheept zitten met een vrouw die nog dommer is dan Verdonk.

Ondanks de overtuigende voorsprong van Obama volg ik de ontwikkelingen rondom de Amerikaanse verkiezingen nauwgezet: bang als ik ben voor een laatste uitglijder, of plotseling toch die racistische vote, het Bradley-effect.

Fijne site voor het volgen van de laatste ontwikkeling per staat: Real clear politics.

Over ruim twee weken ga ik weer lekker een nacht doorhalen!

Fortwas

Afgelopen weekend ging de top van Fortis Insurance Belgium met wat grote klanten naar Monaco: ze sliepen in hotel de Paris en aten in Louis XV... totale kosten? € 150.000,--
De Fortis-woordvoerder verdedigde zich met dat het tripje maanden geleden al geboekt was... is dat niet net zoiets als dat je een week na de begrafenis van je oma nog haar verjaardag gaat vieren omdat ie al gepland was?

Pandora

Professor Remaud wist het zeker: vandaag zou hij de graftombe openen. Eindelijk de geheimen van de voorvaderen ontsluieren! Zijn hele leven al was de hoogleraar archeologie & kunstgeschiedenis gefascineerd door deze tomben zonder ingang: welk een architectuur! Hoe groots moest de koning die hier begraven was zijn geweest, dat er zulk een monument voor hem opgericht was! Remauds collega had al becijferd dat het tienduizenden jaren her moest zijn geweest dat de tombe als een machtige koepel boven de grond had gestaan. Helaas waren de tekens op de buitenkant ervan, voorzover ze nog zichtbaar waren, onontcijferbaar gebleken. De naam van de koning werd voortdurend herhaald, maar er was door geen enkele geleerde enig aanknopingspunt in dit ouderwetse schrift gevonden. En zo bleef de tombe, eeuwen geleden al gevonden door archeologen, eeuwenlang een volkomen raadsel.

Nu echter, dankzij de nieuwste sonortechnieken, had Remaud de zwakste plek in de constructie gevonden, waar hij heel secuur een gat in zou laten maken zonder dat de koepel daar wezenlijke schade van zou kunnen ondervinden, maar waardoor er eindelijk antwoorden te geven zouden zijn op de eeuwenoude vragen: welke wereldmachtige heerser had hier zijn laatste rustplaats gekregen? Wat zouden er verder voor aanwijzingen te vinden zijn over die schimmige periode uit de geschiedenis van de mensheid? Zouden er snuisterijen bij het lichaam zijn gelegd die de geschiedschrijving op haar grondvesten zou doen trillen?

Met een trillende, geëmotioneerde stem gaf Remaud het bevel aan zijn werkers de koepel te openen. Daarna daalde hij als eerste de tombe in, gevolgd door journalisten van alle belangrijke media.
Remaud zou in de maanden daarna ook de eerste zijn om te sterven. De paar haren die de professor nog had vielen snel uit en hij ontwikkelde tal van gezwellen voor hij stikte in zijn eigen vocht. De aanvankelijke algehele teleurstelling in de stad bij het aantreffen van louter brokken puin en geen lijk, noch een historische schat, maakte geleidelijk aan plaats voor een sentimenteel bijgeloof, en vervolgens voor een blinde paniek, toen iedereen in de stad last kreeg van dezelfde ziekte als Remaud. Nadat de stad volledig ontvolkt was sloten de monarchen hem af van de wereld en lieten ze door hun geschiedkundigen optekenen hoe de stad Sinkria getroffen was door de Wraak van de uit zijn eeuwige slaap verstoorde Hoge Koning DANGER! RADIOACTIVE WASTE.

Dit was een verkorte weergave van de wedervaringen rond de fatale opgravingen van professor Remaud, uit de tomben gevonden onder de Koningsstad Sinkria, in het jaar 1798 (wat ongeveer neerkomt op 12971 volgens de huidige tijdrekening).

van verrechtsing en uitholling

*Raapt onderkaak weer langzaam op van vloer

Seriously. Wat is er hier gebeurd in die paar weekjes dat ik aan de andere kant van de wereld zat? Waarom wordt een activist die inmiddels zijn dwalingen inziet en zijn visie via parlementaire weg probeert te verwezenlijken, waarmee de democratie als systeem weer de overwinnaar is, buiten dit systeem geplaatst waarmee het effectief wordt uitgehold? Waarom steunt een tot voor kort serieuze partij een beweging tegen een minister die als persoon niets anders deed dan het recht verdedigen van een medium om informatie die eenmaal op straat ligt te publiceren? En ontbreekt het deze beweging ten enenmale aan enig historisch besef, door onverkort met de bril van 2008 naar de jaren tachtig te kijken? Ik mag hopen van niet, ook al houdt dat in dat VVD, PVV & Rita zich welwillend lijkenruikend laten meeslepen in de hetze van GeenStijl/Telegraaf/Volkskrant.

Gelezen: eea

Vakantie gehad, dus eindelijk weer eens gelezen. Of nou ja, vooral herlezen.

Julian May, The Many-Colored Land
The Golden Torc
The Nonborn King
The Adversary
Intervention
Jack the Bodiless
Diamond Mask
Magnificat
Herherherherherlezen dit. Het blijft een van mijn favoriete sf-series, met een uitwerking van de theorieën van Pierre Teilhard de Chardin maar dan in een wereld zoals de onze, met dus vooral mensen die stelselmatig maar niet willen deugen. Dat May zo overtuigend zoveel neuroses en psychoses kan neerzetten komt vast omdat ze vrouw is. En oh ja, ik koester nog immer uitermate veel sympathie voor het personage dat meer doden op zijn geweten heeft dan Hitler, Stalin, Mao, Hirohito en Truman bij elkaar. Prachtig.

Terry Goodkind, Confessor
Deel 11 van zijn serie en eindelijk is het voorbij. Dat had ie dus moeten doen ergens na deel 4. Maar dat wilde ie niet, en duidelijk nog steeds niet: het einde is raar abrupt; in de laatste 100 pagina's wordt alle ellende die in de voorgaande 10.000 pagina's is opgebouwd wel héél snel opgelost. De Endlösung is dan nog wel mildly interesting, maar je hebt en houdt medelijden met een wereld wanneer blijkt dat de ongelofelijk stupide hoofdpersonen het beste blijken te zijn dat die wereld te bieden heeft.

Louis Paul Boon, Het geuzenboek
De opstand der Nederlanden, door LPB bijeengeraapt vanuit kronieken & pamfletten en ge/herschreven. Op zich niets nieuws, maar wel fijn, vooral de (selectieve) verontwaardiging die bijkans van de pagina's afdruipt, vooral t.o.v. De Zwijger.

Ben Elton, Stark
Heel fijn boek. Elton beschrijft op een heel humoristische wijze een moderne apocalyps en hoe het kapitalistisch systeem dit opvangt. Je zou er bijna cynisch van worden...

Breaking news: Victoria droeg onderbroeken!

Dit stond vandaag op de NOS-teletekst:

Koninklijke onderbroekjes geveild
Altijd al een slipje van een koningin
willen hebben? Dan is dit je kans,want
op 30 juli worden de onderbroeken van
koningin Victoria in Derby geveild.De
slipjes,die gemaakt zijn voor een dikke
dame,moeten ruim 600 euro opleveren.
Victoria leefde van 1819 tot 1901.

We hebben het hier over Victoria! Het boegbeeld van de romantische opvatting van zedelijkheid! De tijd dat het al als stuitend werd ervaren wanneer het sokje van een vrouw zichtbaar was... Dat nu uitgerekend van haar de onderbroeken worden geveild, dat moet zijn wat men bedoelt met de ironie van de geschiedenis. En met omdraaien in je graf, enzo.

herherlezen: Garp

John Irving - The World according to Garp

Een boek over de fictieve beroemde schrijver T.S. Garp, zoon van de fictieve beroemde feministe Jenny Fields, de setting in de niet-fictieve dwaasheid van de Amerikaanse samenleving tussen 1942 en 1976, met diverse fictieve elementen daaraan gekoppeld. Maar stuk voor stuk had het allemaal zo gebeurd kunnen zijn. Moeten zijn. Al met al een geweldig tijdsbeeld en een boek dat garant blijft staan voor een welgemeende lach. Want wie lacht niet die de mens beziet?

"I have nothing but sympathy for how people behave — and nothing but laughter to console them with."

Gelezen: De moeder

J.J. Voskuil, De moeder van Nicolien

Jarenlang heb ik niet getaald naar dit boekje, omdat ik vond dat de moeder van Nicolien in Het Bureau al voldoende aandacht had gekregen. How wrong can one be! Deze novelle - ondanks de zware thematiek Voskuiliaans geschreven, dus je gaat er in sneltreinvaart doorheen - had ik veel eerder moeten lezen.

Ik kocht het ter ere van de net overleden schrijver. Een man die voor euthanasie kiest op die ene dag dat Hemelvaart en de Dag van de Arbeid samenvallen, kan immers rekenen op mijn eeuwige sympathie. En hoe toepasselijk dat ik ter ere van zijn dood dit boekje kocht, het behandelt namelijk het sterven (beter: het afstervingsproces) van zijn schoonmoeder, een lieve maar wat laffe oude vrouw die ten prooi valt aan de ergste vormen van dementie. 'En hij dacht met zorg aan de tijd dat hij, getroffen door een beroerte, stom en onmachtig in een kar zou zitten, wachtend op zijn dood.' p.123 Zo ver is het voor Voskuil zelf gelukkig niet gekomen.

Voor iedereen die ooit een bejaarde heeft zien aftakelen onder zijn ogen is dit een droef feest van herkenning. En daarmee een erkenning.

En laten we maar hopen dat euthanasie tegen de tijd van ons sterven volledig geaccepteerd is.

'Mijn schoonmoeder zegt dan: Gelukkig maar dat niet iedereen hetzelfde is.' Hij lachte. 'En dat irriteert me enorm, want ik vind dat helemaal niet gelukkig.'
p.37

edit: Goede timing, binnen een dag na lezing overleed mijn oma eindelijk. Ook haar is verder lijden gelukkig bespaard gebleven.

Twee weken

Toen ik vanavond op mijn trouwe tweewieler de weg naar huis aanvaardde, passeerde ik menige oranjegekleurde wijk. Nog twee weken en dan barst het volle geweld van een kampioenenstrijd in de voetbalsport los - een fenomeen zonder weerga dat vriend noch vijand zal kunnen ontgaan behalve wellicht die enkeling die naar Honduras vlucht. Niettemin bevreemdde mij de termijn: twee weken is weliswaar niet veel tijd op een mensenleven, en zelfs gemeten in de spanne van een jaar is het slechts een kleine vier procent, niettemin kan het lang zijn - bijvoorbeeld wanneer men bedenkt dat per dag wereldwijd ruim 27.000 mensen aan honger sterven.

Wat is nu de reden dat er al twee weken van tevoren op welhaast religieuze wijze oranjegekleurde straten gevormd zijn? Het EK komt er niet eerder mee, noch zullen de prestaties van het Nederlands Elftal op enige wijze beïnvloed worden door het enthousiasme.
Al fietsend realiseerde ik me: het is een fijne reminder; nog maar 378.000 hongerdoden en we kunnen weer van die lekker Oranje Tompoucen kopen bij de Hema!

Gelezen: Snijpunt

Nelleke Noordervliet, Snijpunt

Noordervliet heeft in haar laatste roman getracht om meerdere verhaallijnen - als ware het een snijpunt - in elkaar te weven en heeft daar m.i. jammerlijk in gefaald. Ik had ófwel het veelbelovende begin (een confrontatie tussen het humanisme en een zich (onterecht?) op de islam beroepende puber) uitgewerkt willen zien, ófwel me willen verlustigen aan alle welvaartsziekten van deze tijd, ófwel willen begrijpen waarom de A,B,C,D werken van Fischer zo geestrijk en uitdagend waren. Nu heb ik van alles een heel klein beetje gekregen - en te weinig om ermee bevredigd te zijn. Tel daarbij op dat het boek wat mij betreft te weinig consequent is in het stijlgebruik, en dan begrijp je waarom ik het niet aanraad.
Het boek heeft echter wel één voordeel: het is een schoolvoorbeeld van wat leerlingen tijdens de les Nederlandse literatuur zouden moeten lezen: juist omdat de 'diepere lagen' er wel heel erg lekker overduidelijk in worden gelegd.

scholè

Hoera, vandaag is het precies 108 jaar geleden dat het verplicht werd dat kinders van tussen de 6 en 12 naar school gingen. En zoals elke historicus wel weet, door een vreemde samenloop van omstandigheden, want één van de verklaarde tegenstanders brak door een val van zijn paard de dag voor de stemming zijn sleutelbeen waardoor hij de stemming niet mee kon maken en de leerplichtwet met 50 voor en 49 stemmen tegen nét door het parlement geloodst werd.

Baron Schimmelpennick en zijn biek
doen beiden aan politiek
De baron zei: "Tegen, zonder manco";
de schimmel zei: "We stemmen blanco."
Zo werd Borgesius' Leerplichtwet
door paardepolitiek gered.

Zo zie je maar weer, een eeuw voordat iemand van de Partij voor de Dieren had gehoord, hadden de beesten het al voor het zeggen.

Gelezen: boekenweekgeschenk

Bernlef, De pianoman

Een fijn, kort verhaaltje voor tussendoor. Een bij vlagen humoristisch aandoende confrontatie van de noord-Nederlandse stugheid geplaatst in de hypes van onze tijd. In feite een vlak verhaal, met een plot die zich laat raden - maar dat hindert geen moment, want Bernlef is en blijft een fantastische verteller. Je glijdt dan ook door het verhaal heen als de trein door de grijze polder.

'Je wordt lichter als je praat, weet je dat?'

Five years

De jaren 1940-1945 staan in ons collectieve geheugen gegrift. Nederland heeft geleden onder de brute invasie, bij velen gesymboliseerd door de vreemde soldaten, het gestamp van hun laarzen. Eenieder die de invasie heeft meegemaakt herinnert zich zijn of haar persoonlijke ontberingen. En de familieleden, vrienden of plaatsgenoten die verdwenen en nooit meer terugkwamen.

Soms kunnen vijf jaren heel lang duren.

Vandaag is het vijf jaar geleden dat de oorlog in Irak begon. Het leed dat de Nederlander heeft ervaren in zijn vijf jaar, is de Irakees helaas ook niet bespaard gebleven. De invasiemacht van landen als de VS, GB en Nederland heeft het geweld in het land vertwintigvoudigd. Velen hebben familie, vrienden en plaatsgenoten verloren.
Het aantal slachtoffers leidt helaas vaak tot semantische discussies in pers en nieuwe media. Er zullen altijd slechts schattingen zijn tot na tientallen jaren door historici de echte balans kan worden opgemaakt. Met de huidige schattingen van tussen de 150.000 en 1,2 miljoen slachtoffers kan men verder ook niet veel. Elke is er één te veel.

Ik ben er trots op dat ik destijds behoorde tot een van de 8 miljoen mensen die wereldwijd de straat op ging om tegen de oorlog te protesteren, maar ik vind het uitermate verschrikkelijk dat ik gelijk heb gekregen.

tja..

Moet ik er iets over zeggen? Mja. Dan doe ik er aan mee, hè. Terwijl van alles en iedereen zich al zo op zit te naaien (met name door de niet aflatende publicatiedrift van de Nederlandsche media) terwijl er helemaal geen nieuws te melden valt. Tegenstellingen worden gecreëerd over louter fantomen.

Niets gezegd hebbende blijf ik van mening dat Vrijheid van Meningsuiting niet het recht geeft om rücksichtlos te kwetsen.

Gelezen: Lunar Park

Bret Easton Ellis, Lunar Park

Hoe dit boek te omschrijven? "Literatuur" geeft het veel te veel eer, "horror" klinkt juist weer te oppervlakkig. Laten we het houden op een boek dat op niet onverdienstelijke wijze beide combineert tot een pageturner, met een moeizame vader-zoon relatie als middelpunt en hallucinerende franjes daaromheen. Vast voer voor een leuke leesclubavond, met voor- en tegenstanders van dit boek - en de schrijver.

I was forced into another meeting (...) discussing (...) a book club someone had just started - and when I suggested that they begin with one of my books I was met with what could only be described as "uneasy laughter".
p. 55-6

Dat krijg je met scriptiedrukte

Haar mystieke groene ogen
kijken mij verwijtend aan

Want ik heb nog steeds geen eten
in haar voerbakje gedaan.

Zuiver komen

Ik wil ooit gaan promoveren. Op de Reactie op de democratiseringsimpuls van D'66, Nieuw Links en dat soort jongerenbewegingen. Uit die reactie spreekt vooral een ander soort democratiebeleving, een interessant verschil dat tot op de dag van vandaag actueel blijkt en blijft.

Eén van de meest markante figuren uit die reactie - en derhalve de hoofdrolspeler in mijn voorbereidende scriptie - is Johan Scheps. Een strikte christen - én revolutionaire socialist. Voor hen die vinden dat dat niet kan, wijzend op Marx en Weber, heeft Scheps zijn weerwoordje wel. Zelfs een weergedicht. Ofwel, de Rode Droom als iets hoogs religieus. Meesterlijk.

Zuiver komen

Die tot het Socialisme komt,
vol eigen zelfbegeeren.
In roode massa samendromt,

om op dit zondig menschen-zijn,
zijn wereld te funderen,
die bouwt een wereld van den schijn.

Die tot het Socialisme gaat
vol eindig zelfverlangen.
Te midden dezer massa staat,

om voor dit eigen zelfgewin,
een wereld te ontvangen,
die treedt het roode rijk nooit in.

Die zich het Socialisme geeft
vol eigen zelf verwachten.
Met roode massa medeleeft,

om voor dit eigen zelfbejag
vervulling te betrachten,
voor dien komt nooit de roode dag.

Die voor het Socialisme strijdt
voor eigen lust beveiligd.
Met heel de massa mede-lijdt,

die viert het zuivere menschheids-feest,
dien wordt het al geheiligd,
door krachten van den Pinkstergeest.

'Zuiver komen' (2 jan. 1939), in J.H. Scheps, Geloof en Vertrouwen. Verzen van en in benauwenden tijd (Den Dolder 1941), na de oorlog herdrukt in Scheps inventariseert deel 1 (Apeldoorn 1973), 469-509, aldaar 473.

Uitvliegtijd!

• Diana zit tot juli in Paramaribo;
• Frederiek zit voor minimaal twee jaar in Hangzhou;
• Wiegertje zit (terwijl ze nu nog briljante opiniestukken schrijft) vanaf eind april in New York;
• Mijn favoriete collega emigreert deze zomer naar Berlijn.

Maar ik blijf een polderjongen hoor. Drie weken Bali deze zomer, daar houd ik het op.

nonnieuws

Wat was er de afgelopen week het meest in het nieuws?

• Het vermeende gebruik van "When the Lady smiles" in de campagne van Clinton;
• De vermeende frauduleuze praktijken van Jorritsma c.s. en Herfkens;
• De vermeende oplossing van de verdwijning van een Amerikaans breezah-sletje.

Het is, zo schijnt, helaas voor altijd komkommertijd.

the humanity!

Zonder uw steun is het humanisme aan de goden overgeleverd

Daarom, dus. In deze tijden dat we om de oren geslagen worden met religieuze intolerantie (de immer aanwezige en weer opkomende christelijke, de islamitische, Geert Wilders' anti-islamitische) vond ik het tijd worden me aan te sluiten bij een club die vanuit niet-religieus perspectief zich inzet voor redelijkheid, medemenselijkheid, vrijheid, gerechtigheid en verdraagzaamheid.

Is dit ons voorland?

In Belmont, Californië (25.000 zielen), mag niet meer gerookt worden. Niet in bars en winkels, natuurlijk, maar ook niet meer op openbare plaatsen (parkeerruimten, winkelcentra, sportvelden), en niet meer binnen een straal van 18 meter van Iemand Anders. En en. Niet meer binnen. Tenzij je een vrijstaand huis hebt.





...een paar witregels ruimte voor overdenking van deze idiote maatregelen...

Er zijn signalen dat steeds meer plaatsen in Californië dit beleid gaan overnemen, meldt NRC*Next vandaag.

Een paar jaar geleden begon hier ook de anti-rook campagne voor winkels en café's. Toen leek het ondenkbaar dat die zotternij ooit in Nederland zou gaan plaatsvinden.

Zitten wij over een paar jaar ook aan te kijken tegen de Totale Uitsluiting van de roker uit de samenleving?

Nog één jaar...

...en er is een nieuwe president in de VS!

Kijk maar op de tikker hiernaast!

Het kan niet erger worden dan deze. Toch? Toch?

Gelezen: Walging

Jean Paul Sartre, la nausée

Een boek dat ik nooit opgepakt had als het niet in het kader van mijn leesclub stond geagendeerd. Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb, hoewel het niet briljant geschreven is. Het verhaal stelt weinig voor en is een hinderlijke onderbreking van waar het werkelijk om draait: de mijmeringen van de historicus die door de uitzichtloosheid van zijn leven en zijn onderzoek aan de zin van het (eigen) bestaan gaat twijfelen. Confronterend, nè? Behalve dan dat zijn twijfels en gedachten en wanhoop al tijden de mijne zijn, maar dan stukken beter verwoord. Sartre legt het in dit (eerste) boek er erg dik bovenop, het schijnt dat zijn latere romans wat dat betreft subtieler zijn (wellicht omdat hij de filosofische epistels toen gescheiden kon houden van zijn verhalen), niettemin een fijne inleiding in zijn existentialistische Weltanschauung.

Ik stond op en liep weg. Toen ik me bij de uitgang nog eens omdraaide, glimlachte het park naar me. Ik leunde tegen het hek en bleef lange tijd staan kijken. De glimlach van de bomen en van het laurierbosje had een betekenis; in die glimlach lag het werkelijke geheim van het bestaan besloten. (...) Het was er, op de stam van de kastanjeboom... het was de kastanjeboom. De dingen leken wel gedachten die halverwege waren blijven steken, die zich zelf vergaten en die vergaten wat ze hadden willen uitdrukken. Met moeite hielden ze zich in evenwicht, beladen met een vreemde betekenis die ze zelf ontging. Het ergerde me dat ik de onduidelijke boodschap die ze wilden overbrengen niet kon begrijpen, al was ik daar honderdzeven jaar tegen het hek blijven staan; ik was over het bestaan alles te weten gekomen wat ik kon bevatten.

Gelezen

ihkv zelfbevlekking, waar iedere blogger zich schuldig aan schijnt te maken, ga ik toch eens bijhouden wat ik zoal door een jaar heen lees. Het zal niet veel posts opleveren, want de laatste maanden lees ik vrij weinig: voor het slapen louter de krant, overdag boeken en artikelen voor studie of politiek. Maar goed. Allons.

Gates-gate

Stiekem (nou ja, niet stiekem eigenlijk) moet ik er heel erg om lachen (danwel janken) hoe Robert Gates daags na het overlijden van twee Nederlandse militairen in de LA Times de troepen in het zuiden (i.c. Nederland, Canada, Engeland) amateurisme verwijt.

Ik weet echt geen betere reden om alsnog ertoe te besluiten "onze jongens" per direct terug te trekken. Laat GI Joe toch lekker in z'n eentje op z'n bek gaan.

Beter uit Bed

Links het bed uit is het beste

Psychologen, feng-shui-experts en slaapwetenschappers zijn er over uit: de linkerkant is de beste kant om uit bed te stappen. Uit het onderzoek, verricht door de hotelketen Premier Inn, blijkt dat links de kant is die door de meeste mensen geassocieerd wordt met zaken waar mensen waarde aan hechten, zoals familie, geld en macht.
NRC*Next 14-01-08

Vandáár dat mijn bed met de linkerkant tegen de muur staat.

Alarm!

Kent u die ene wekker nog waarmee Brian May wakker werd in I want to Break Free?

Juist ja, die!



Nou. Dat ding is nu eigenlijk zo'n beetje op de markt, 24 jaar na dato. Alleen dan zonder rook. Maar wel met licht!



Afgelopen zaterdag kreeg ik 'm voor mijn verjaardag.
And guess what. Het ding is echt fijn. Wakker worden met het gevoel van zonlicht. En als je daar niet direct mee wakker wordt (in mijn geval tot nu toe in 33 procent van de gevallen, één van de drie keer) gaan er hele nare vogeltjes kwinkeleren. Dan wil je wel wakker worden.

Maar. Eén ding zorgt er voor dat ik direct wakker word. En vloek. En het ding zo snel mogelijk weer uitzet.

Er zit een 75 watt *gloei*lamp in. Gloeilamp. 75 watt. Godverdomme, Philips! We leven in 2008, hallootjes!

Maar volgens Philips zijn er nog geen spaarlampen die die dim-functie goed aankunnen.

Daarom: alarm!

Vaarwel, bodyslim suit, amaaaazing discoveries, snail slime, en gewoon al die momenten van opperste verveling!

Ondertussen in Nijmegen...

...is onze burgemeester zó goed dat ambtsgenoten zijn inaugurele rede letterlijk overschrijven. Echt waar, kijk maar!

Beter goed gejat dan slecht bedacht, toch?

En, laten we wel zijn, een gemeente als Maasdriel heeft geen groot licht nodig, toch?

Als ik Amerikaan was...

kieskompas

...zou ik dus op Obama stemmen.

Nog 377 dagen Bush... en daarna? Vanavond spanning in New Hampshire!

Global cooling?

• Doden in het westen van de VS door winterse stormen
• Doden door koudegolf in Mexico en Midden-Amerika
• Sneeuw in Iran

...of zou het gewoon de winter zijn?

Jip & Janneke

Er wordt al jaren geprobeerd om de taal eenvoudiger te krijgen. Wat immers moet die goede oude Jan Met De Pet met een brief "In het kader van de gemeentewet is het in het algemeen niet toegestaan fauna te beheren met een lengte van meer dan één meter. Wij vragen u gepaste maatregelen te nemen", waar hij ook al voldoende informatie zou hebben met "Je mot die bomen in je tuin kappen"? Onze fractie pleit dan ook al jaren voor een duidelijker taalgebruik vanuit de gemeente. Echter, evenwel en maar, een en ander schijnt nu doorgeslagen te zijn:

De versimpeling van het Nederlands in teksten van overheid en bedrijven dreigt door te schieten.Dat concluderen wetenschappers in het blad Onze Taal.

De onderzoekers zeggen dat door simpel taalgebruik soms noodzakelijke nuances verloren gaan.Zo laten ze zien dat de pas verschenen Grondwet in eenvoudig Nederlands aanleiding geeft tot allerlei juridische misverstanden.
NOS-TT

En daar hebben ze volledig gelijk in. Iedereen die een paar voorbeelden van dat eenvoudiger taalgebruik bekijkt voelt aan z'n theewater aan dat het té kort door de bocht gaat. Zouden we niet eerder in het geval van de grondwet lessen en een behaald examen verplicht moeten stellen voor het bezitten van burgerschap?

Verder is het moeilijk om het niveau van een lezer te meten.Er is wel een test,maar als die gebruikt wordt bij het boek Pinkeltje blijkt dat maar 15% van de lezers het boek snapt. Volgens de onderzoekers kan dat niet kloppen.

Ik vind het nobel van de onderzoekers dat ze het niveau van de gemiddelde Nederlander zo hoog inschatten, maar wil hier toch even een lans breken voor Pinkeltje. Dat boek vergt veel. Ik bedoel!

Pinkeltje is een mannetje met een witte baard en een puntmuts. Hij is zo groot als een pink, vandaar zijn naam. Hij is echter geen kabouter. Ondanks het feit dat Pinkeltje de mensen niet echt vertrouwt, is hij altijd behulpzaam en vriendelijk voor iedereen. Maar hij vertoont zich nooit aan de mensen, behalve aan Dick Laan, aan wie hij zijn avonturen vertelt.

Hier heb je al vier tegenstrijdigheden in drie zinnen. You lost me there.

Geef me dan maar Oorlog en Vrede.

Let's begin again

Op veler verzoek (nou ja, van Martijn & Petra): een doorstart!

Na maanden van stilte waarin ik heb mogen contempleren over borrels in fietsenkelders.
Na maanden van stilte waarin ik mij desalniettemin als vanouds opwond over de vervlakking en de infantilisering van Nederland en met name internettend Nederland.
Na maanden van stilte waarin ik heb genoten van het laatste deel Potter en me heb verheugd op de aankomende verfilming van the Hobbit. Over infantilisering gesproken?

Nu ja. We gaan er weer eens tegenaan!

Om met Michael Stipe te spreken,

Birdie in the hand for life's rich demand
The insurgency began and you missed it
I looked for it and I found it
Miles Standish proud, congratulate me

A philanderer's tie, a murderer's shoe
Let's begin again, begin the begin
Let's begin again