Vannacht moest ik met mijn familie de grens over van een nazi-achtig land naar de vrijheid. De laatste horde die we te nemen hadden was de grenswachter... Rita Verdonk. Compeet in SS-achtig uniform. Ze róók gewoon dat ik een belangrijk, Verboten, boek bij me had, ontnam het me en wilde me arresteren. We wisten te vluchten omdat op het moment van arrestatie iemand Verdonk haar maaltijd kwam brengen: hutspot met klapstuk.
Ik ben een demoniseur in het diepst van mijn gedachten.
Sunday, November 30, 2008
Een god in het diepst van mijn gedachten?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
Met recht een van de beste boeken van meneer Dick, samen met "A Scanner Darkly", ook akelig goed. "Flow my tears, the policeman said" schijnt ook zeer goed te zijn, maar dat staat nog op mijn "te lezen" lijst.
ReplyDeleteEh. Ja. Dat bovenstaande ging dus over de entry van 25 november...
ReplyDeleteHoewel ik ook nog wil opmerken dat ik nooit hutspot of klapstuk heb gegeten.
Wel ja! Verneuk mijn mooie systeem van in aparte onderwerpen aparte dingen aan de orde stellen maar weer :@
ReplyDeleteMaar ja, inderdaad, Dick kan schrijven. Hoewel hij helaas niet meer alternatieve historie geschreven heeft! 'A scanner darkly' zal ik ook eens op mijn lijstje zetten.
En zelfs geen hutspot? Da's wel lekker hoor, hoewel het niet veel mondainer Hollands kan dan dat. Daarom zal ik het ook wel aan Verdonk gevoerd hebben.
Eh ja. Ik was weer even kwijt wat het concept van een blog ook al weer was.
ReplyDeleteAlternatieve historie heeft Dick inderdaad niet meer geschreven, maar nog wel over een aantal mooie dystopieën. Daarin is hij toch wel op zijn best. Zijn pure science-fiction is wat minder interessant, maar dat is bijna allemaal vroeg werk.
Bij ons heette hutspot "peeënstaaaaamp", geloof ik, maar mijn moeder was meer fan van "keeltjesstamp", alleen kent niemand dat buiten Brabant.
Sorry voor deze comment, maar het woord in de 'Word verification' was gewoon te leuk om niet in te typen...
ReplyDelete:-)