Tuesday, September 28, 2004

joden troosten

Weldenkende mensen, overal ter wereld, waren het erover eens: Hitlers oorlogs was niet netjes geweest maar wel preventief. En wie hem met een onbevooroordeeld oog bekeek moest toegeven: hij had zijn mindere kantjes gehad, maar hij was een ziener geweest.

Arnon Grunbergs nieuwe roman, De joodse messias is krankzinnig. Maar in krankzinnigheid, hoe weerzinwekkend soms ook, schuilt ware genialiteit. Als een ware mokerslag - de enige bron van liefde in de wereld van Xavier - heeft de roman me geraakt. Dodelijk. Dodelijk en briljant.

Thursday, September 23, 2004

Kleren maken de Kerel?

Toen ik dinsdag vlak voor het slapen gaan naar buiten keek en mannetjes in pak voorbij zag lopen, zich haastend, op weg naar hun werk, krabte ik nog maar eens aan mijn luie scriptie-aars, haalde mijn schouders op en dacht ik een onsamenhangende 'kut-illusoire forenzen'-achtige gedachte.

Toen ik woensdag om 6.30 onderweg was naar het station, gestoken in driedelig conform de normen, me haastend om de trein naar Utrecht te halen, en ik een groepje jongeren dat nét de kroeg uitgerold kwam passeerde, haalde ik mijn schouders op en dacht ik een hautaine 'luie-kut studenten'-achtige gedachte.

Zouden het de kleren zijn?

Monday, September 20, 2004

En ook thee moet

Wederom geen droom. Maar ik droom het wel.

A little creature came down the steps
He came up to me and he introduced himself
Yes, this might seem very awkward, but he had a very strange name
His name was... well, you could never guess it
He told me: "I am... the shizophrenic spiral staircase gnome"

He said: "Glad to meet you"
The air was quiet and dry
And he asked me: "what about a cup of tea?"
We went op the steps once again
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, and so on.

When we came at the top, the 226th step, the tea tasted delicious.
And I drank several cups of it.
When we finished I left the place
And climbing down,this thought appeared to me.
I thought: "Lucky, lucky me, lucky me, lucky me."

uit: Spiral Staircase, van Supersister

Tuesday, September 14, 2004

En ook overmoed

Geen droom deze keer, maar de harde waarheid.

Maar het vergt een enorme hoeveelheid (over)moed om met een slogan te komen als 'sense and simplicity'.

Het is dus definitief, ik gebruik geen Philips-producten meer. Ik ben niet simpel!



Ja. Dat had ik dus gedroomd.
(*draait een nieuwe Philips Spaarlamp in de fitting)

Sunday, September 12, 2004

En ook deemoed

Red rain is coming down
Red rain is coming down
Coming down all over me


Ze rent op me af. Naakt. Volledig naakt. Een blik van ontreddering. Ze huilt. Tranen stromen over haar wangen. Zo rent ze op me af.

I come to you
Defenses down
With the trust of a child


Ik omhels haar. Ik troost haar.
Ze is veilig. Langzaam kalmeert ze.



Ja. Dat had ik dus gedroomd.

Saturday, September 11, 2004

En ook weemoed

"Kijk! Vroeger was alles beter," exclameer ik, terwijl ik de voet van de Irakees naast me optil, waardoor de man in kwestie in een wat ongemakkelijke houding gedwongen wordt.
Triomfantelijk laat ik zijn voetzool zien, met daarop getatoeeerd de tekst "El Akda, Baghdad".
"Zie je? Vroeger kon je nog zien waar ze vandaan kwamen," leg ik uit, waarna ik de voetzool van de man lik.



Ja. Dat had ik dus gedroomd.

Thursday, September 09, 2004

Sandy Coast - Capital Punishment

There's only four hours left to death
No time to feel that I regret
I hate the man outside this door
Brings me my last meal and he says:
"Enjoy your dinner son before
They come and get you, then you'll hang"

I guess the hangman's still asleep
The gallows wait, the cord is cheap
The preacher says "Before it's too late
I'll save your soul, don't let me wait
You know it's really time to go"
But it's so terrible to know

Now it's just four minutes left to death
My whole life passes, I can't forget
The hangman, oh how can he smile
And kill me in a little while
He ties my hands down on my back
And hangs the cord around my neck