bonusje

Arme Tony. Onder zijn verantwoordelijkheid is er een klein petieterig ongelukje gebeurd, en nu gaat men hem ontslaan. Van de vertrekbonus die hij normaal zou meekrijgen, is ook maar een fractie (zo'n 10 procent) over.

Het petieterige ongelukje? Het olielek in de Golf van Mexico. Een direct gevolg van de oliehonger: steeds gewaagdere pogingen met steeds goedkopere middelen om zo efficiënt mogelijk, dus goedkoop, olie op de markt te brengen. Consequentie: meerdere compleet verpeste ecosystemen, duizenden dieren omgekomen, een miljardenverlies voor BP en een destabilisering van de (olie-)economie.

De bonus? Die arme Tony krijgt nog maar € 1,25 miljoen.


Maar verder werkt dat kapitalisme prí-ma hoor.

*braak*

Ruimtereiziger Mark Stevens

Felix Thijssen, De dreigende zon
Felix Thijssen, Schaduwen op Aries
Felix Thijssen, De vikingen van Tau Ceti
Felix Thijssen, Het brein in de krabnevel
Felix Thijssen, De dag van Aldebaran
Felix Thijssen, De nacht van Abaddon
Felix Thijssen, De echo van de bazuin
Felix Thijssen, De poorten van het paradijs

Een fijne serie, waar je als een mes door boter doorheen leest. Het begint als een jongensboek, maar wordt allengs serieuzer: Mark Stevens ontdekt de realiteit achter de grote steden waar de massa dom gehouden wordt, de aarde en al het leven erop wordt bedreigd door een steeds grotere temperatuurstijging. Stevens heeft de test doorstaan en gaat namens de wereldregering op zoek naar een alternatieve locatie voor de mensheid. Het heelal blijkt echter gevuld te zijn met leven... en met goddelijke krachten. Mark probeert die aan te wenden om de Aarde te redden. In feite lukt dat, maar niet zoals Mark voorzien had.

De boeken vallen verder in de categorie lectuur. Felix Thijssen heeft het zichzelf ook niet heel moeilijk gemaakt: wordt in het eerste boek de tijd nog halverwege de eenentwintigste eeuw geplaatst, in het laatste boek blijken we te leven in de drieëndertigste eeuw. En zo zijn er nog wat meer inconsistenties.

De echo van de bazuin verdient een speciale vermelding, omdat ik een sucker ben voor verhalen die een leuke nieuwe kijk geven op onze mythologieën (in dit geval: de Bijbel, boek Jozua).

Maak van het Tolhuisje een monument

Het Tolhuisje aan de Teersdijk, het huisje waaraan de wijk Tolhuis heeft ontleend, is een markant gebouw in Nijmegen. Nu staat het te koop. Het heeft echter nog geen monumentenstatus: reden voor GroenLinks om vragen te stellen.

In 1838 kreeg Nijmegen toestemming van het rijk om tol te heffen op de Teersdijk. Dat het in 1839 gebouwde Tolhuisje zo ver van de stad kwam te liggen, was om te voorkomen dat inwoners van het dorp Neerbosch ook tol zouden moeten betalen om naar Nijmegen te komen. Het huisje werd destijds ontworpen door stadsarchitect Pieter van der Kemp en bestond uit een eenlaags bouwwerkje met een kelder. Het vooruitspringende portaal kreeg aan de zijkanten kleine vensters, waardoor de tolwachter iedereen kon zien aankomen. In 1853 werd het tolwachtershuisje met een verdieping verhoogd. De tolwachter richtte beneden een cafeetje in en verplaatste zijn woning naar de bovenverdieping. Aan de Teersdijk werd tol geheven tot 1908.

De stad breidde zich in de loop van de twintigste eeuw flink uit en het tolhuis gaf eind jaren zestig zijn naam aan de woonwijk die toen aan de overzijde van de Teersdijk werd aangelegd. Het huis zelf werd gerestaureerd en uitgebreid en is nog altijd als woonhuis in gebruik.

Momenteel blijkt het Tolhuis te koop te zijn (http://www.funda.nl/koop/nijmegen/huis-4566656-teersdijk-210/omschrijving/). Een prachtig huis om in te wonen, maar ondanks zijn markante positie nog niet beschermd tegen een eventuele verbouwing. Het blijkt dat de gemeente wel voornemens is om dit huisje een gemeentelijk monument te maken, maar hier nog niet aan is toegekomen.

Dit leidt tot de volgende vragen:
Is het college gezien de verkoop bereid om prioriteit te verlenen aan het aanwijzen van de gemeentelijke monumentenstatus aan dit unieke gebouwtje?
Zo ja, op welke termijn? Zo nee, waarom niet?

Dat u de Spanjaards krenken,
o edel Neerland zoet,
als ik daaraan gedenke,
mijn edel hart dat bloedt.