Pandora

Professor Remaud wist het zeker: vandaag zou hij de graftombe openen. Eindelijk de geheimen van de voorvaderen ontsluieren! Zijn hele leven al was de hoogleraar archeologie & kunstgeschiedenis gefascineerd door deze tomben zonder ingang: welk een architectuur! Hoe groots moest de koning die hier begraven was zijn geweest, dat er zulk een monument voor hem opgericht was! Remauds collega had al becijferd dat het tienduizenden jaren her moest zijn geweest dat de tombe als een machtige koepel boven de grond had gestaan. Helaas waren de tekens op de buitenkant ervan, voorzover ze nog zichtbaar waren, onontcijferbaar gebleken. De naam van de koning werd voortdurend herhaald, maar er was door geen enkele geleerde enig aanknopingspunt in dit ouderwetse schrift gevonden. En zo bleef de tombe, eeuwen geleden al gevonden door archeologen, eeuwenlang een volkomen raadsel.

Nu echter, dankzij de nieuwste sonortechnieken, had Remaud de zwakste plek in de constructie gevonden, waar hij heel secuur een gat in zou laten maken zonder dat de koepel daar wezenlijke schade van zou kunnen ondervinden, maar waardoor er eindelijk antwoorden te geven zouden zijn op de eeuwenoude vragen: welke wereldmachtige heerser had hier zijn laatste rustplaats gekregen? Wat zouden er verder voor aanwijzingen te vinden zijn over die schimmige periode uit de geschiedenis van de mensheid? Zouden er snuisterijen bij het lichaam zijn gelegd die de geschiedschrijving op haar grondvesten zou doen trillen?

Met een trillende, geëmotioneerde stem gaf Remaud het bevel aan zijn werkers de koepel te openen. Daarna daalde hij als eerste de tombe in, gevolgd door journalisten van alle belangrijke media.
Remaud zou in de maanden daarna ook de eerste zijn om te sterven. De paar haren die de professor nog had vielen snel uit en hij ontwikkelde tal van gezwellen voor hij stikte in zijn eigen vocht. De aanvankelijke algehele teleurstelling in de stad bij het aantreffen van louter brokken puin en geen lijk, noch een historische schat, maakte geleidelijk aan plaats voor een sentimenteel bijgeloof, en vervolgens voor een blinde paniek, toen iedereen in de stad last kreeg van dezelfde ziekte als Remaud. Nadat de stad volledig ontvolkt was sloten de monarchen hem af van de wereld en lieten ze door hun geschiedkundigen optekenen hoe de stad Sinkria getroffen was door de Wraak van de uit zijn eeuwige slaap verstoorde Hoge Koning DANGER! RADIOACTIVE WASTE.

Dit was een verkorte weergave van de wedervaringen rond de fatale opgravingen van professor Remaud, uit de tomben gevonden onder de Koningsstad Sinkria, in het jaar 1798 (wat ongeveer neerkomt op 12971 volgens de huidige tijdrekening).