Zwerver

Vandaag kreeg ik een mailtje. Een mailtje met daarin de oproep van de bezorgde vrienden en ouders van een studiegenoot van mij. Deze jongen heeft namelijk afgelopen zaterdag zijn belangrijkste spullen (inclusief samurai-zwaarden) in een back-pack gestoken, heeft een afscheidsbrief geschreven en is weggelopen. Weg, weg uit deze wereld. Als een moderne Meester Prikkebeen zwerft-ie nu rond.

Hij was altijd al melancholisch en dichtte heel veel. Daarom zet ik er eentje van hem online, en draag ik het gelijk aan hem op. Voor jou, Hendrik.

Zwerver

Voor het station wordt hij voorbijgeleefd
We wijken ons te snel
Of hij moet het jagen nog leren

Voor de winter
Moet hij het jagen nog leren
Wij zijn zijn spoorprooi
En we rennen naar de herfst