gelezen: SF

Poul Anderson, Komt tijd...
(vert. van There will be time.)

Heerlijk om tussendoor weer eens wat ouderwetse cliché-SF te lezen. Gisteren gekocht voor een euro, vandaag uit. Meerwaarde? Vermaak.
Het verhaal heeft wat weg van het klassieke tijdreisverhaal van Wells. Wel krijgen we naast de hoofdmoot ook een kleine blik in de nabije toekomst, met allerhande milieuproblemen. Anderson was daarin niet nieuw (het verhaal is geschreven in 1973, na de Club van Rome dus) maar wel vooruitstrevend. Ook leuk zijn de uitstapjes naar het verleden (Constantinopel met name), waarbij Anderson zich fijn heeft gedocumenteerd. Lekker.