Oioioi, deed mijn vorige updeet. En toen bleef het stil. Mijn gedachten bleven hangen in een wollige mist, op zoek naar iets, maar niet verder komend. De stilte was oorverdovend en verstikte me langzaam. Totdat ik weer één geluid hoorde: een langzaam kloppend hart. Steeds sneller ging het kloppen, totdat het mijn hele universum vulde. Toen visualiseerde het, en in de witte ijle atmosfeer klopte het.
De mist trok langzaam op en het hart bleek ikzelf te zijn, in foetushouding. Ik werd een tweede geluid gewaar: nog een kloppend hart, in mijn nabijheid. Toen opende ik mijn ogen, en ik voelde me eindelijk gelukkig. "Hoi," fluisterde ik tegen de Engel.
De stilte was doorbroken.
--
Ja, ik ga dus weer wat vaker updaten. ;)
Saturday, February 19, 2005
The Sound of Silence
Alweer een zwijntje van Pepijn om 8:37 PM
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
What more can I say than: :O!
ReplyDeleteWat zit er allemaal in die mouw van jou, zeg! Doe mij ook zo'n trui!
-xx- reg
Halloooooooo? Is hier nog iemaaa- oh! Hoeraaaaa!
ReplyDeleteZet nu de maskers af,
ReplyDeletelaat alle tranen stromen.
De regen is voorbijgegaan,
de engel is gekomen.
-- Wendy
(L)
ReplyDeleteDoe maar snel iets met maatschappelijke verontwaardiging, want dat is uiteraard de hoofdreden waarom ik intens van je hou.
ReplyDeleteDie logindinges bij Blogger is trouwens wel stukken beter zo.