Reddingspoging KAN-kaartje gestrand

De afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met het lobbyen voor behoud van het KAN-kaartje. In de stadsregioraad van gisteren is deze lobbypoging helaas gestrand.

Op 9 september stemde het College van Bestuur van de stadsregio in met het voornemen van Connexxion om Nijmegens populairste buskaartje, het KAN-kaartje, af te schaffen. Het bestuur ging er daarbij vanuit dat er op de OV-chipkaart een goed alternatief was. Daar was GroenLinks en de meerderheid in de gemeenteraad het niet met het college over eens. Immers, het KAN-kaartje geeft een hogere korting dan de korting op de chipkaart, het KAN-kaartje kan gebruikt worden door meerdere mensen (bijvoorbeeld moeders met kinderen) en het KAN-kaartje is een ultiem gemakskaartje: je loopt de bus in en je kunt ‘m kopen – geen voorbereidende handeling aan nodig, in tegenstelling tot de Chipkaart.

Daarom schreef ik een motie om in te dienen in de stadsregioraad op 28 oktober. Net op tijd vóór afschaffing van het kaartje. Ik zocht en kreeg veel aansluiting met de media. Vooral De Gelderlander schonk veel publiciteit aan de kwestie, zodat ook lokale gemeenteraden hun vertegenwoordigers goed onder druk konden zetten om met de motie in te stemmen. De gemeenten Arnhem, Lingewaard, Beuningen, Wijchen, Heumen en Millingen (samen met Nijmegen goed voor een ruime meerderheid in de regioraad) werden op pad gestuurd met de opdracht de motie te steunen.

Gedurende de vergadering op de 28e oktober keerde dit beeld. Voorzitter Jaap Modder meldde dat het college van bestuur van de regio weliswaar ingestemd had met het afschaffen van het kaartje, maar dat het er geen enkele zeggenschap over had, en dat het voor hem onmogelijk was het kaartje alsnog te redden. Wel zegde hij onder druk van de Nijmeegse delegatie toe, dat hij zich zou inspannen om met Connexxion te regelen dat er een betere kortingssystematiek op de OV-chipkaarten gerealiseerd zal worden, waardoor de chipkaart een volwaardiger alternatief van het KAN-kaartje kan zijn. Ook zegde hij toe iets te gaan doen aan de absurde prijsstijgingen waar vooral de inwoners in de dorpen rondom Nijmegen mee te maken krijgen.

Dit was niet voldoende voor mij: Nijmegen bleef ervoor pleiten het KAN-kaartje in stand te houden, in ieder geval tot het volwaardige OV-chip alternatief geregeld was. Modder meldde daarop - schandalig genoeg! - dat zijn toezeggingen minder hard zouden zijn indien de motie toch ter stemming zou worden gebracht. Hierop ontstond grote druk op de delegatie om de motie in te trekken, waaraan uiteindelijk toegegeven werd: het was inmiddels duidelijk dat de motie het niet meer zou halen.

Het KAN-kaartje verdwijnt dus toch. De winst van het traject is dat de onderhandelingen alsnog worden geopend om een beter alternatief te creëren.

Historisch kabinet?

"Een historisch moment!" wordt gekopt op diverse rechtse websites en door ene Geert W.

Historisch? Ik zie inderdaad het oudste kabinet aller tijden, maar qua samenstelling is het toch moeilijk historisch te noemen. Nog even één rekenmomentje voor al diegenen die menen dat 'rechts' ein-de-lijk aan de macht is na al die jaren dat de 'linkse kerk' het voor het zeggen had:
Sinds de invoering van de parlementaire democratie in Nederland hebben confessionelen en/of liberalen altijd in de regering gezeten. Een alleen maar linkse regering is er nooit geweest.

Waren er dan meer cofessioneel-sociale kabinetten? Nope.

Ik heb even het aantal dagen van de verschillende kabinetten van na 1945 (voor de tweede wereldoorlog telden de socialisten al helemaal niet mee) op een rijtje gezet en onderverdeeld. Dat levert het volgende beeld:

Puur confessioneel kabinet: 676 dagen
Confessioneel-sociaal kabinet: 8816 dagen
Confessioneel-sociaal-liberaal kabinet: 1487 dagen
Confessioneel-liberaal kabinet: 9983 dagen
Sociaal-liberaal kabinet: 2891

Van de 23.853 dagen sinds 1945 is 37 procent confessioneel-sociaal en 42 procent confessioneel-liberaal. De sociaal-democraten zaten 55 procent van de tijd in het kabinet, de liberalen 60 procent van de tijd en de confessionelen 88 procent van de tijd.

Historisch?

Lobby voor behoud KAN-kaartje

Er is weinig kans op behoud van het KAN-kaartje, meldt De Gelderlander vandaag. De krant citeert GroenLinkser Pepijn Oomen die hoopt nog via de stadsregio de vervoerder te overtuigen het kaartje nog niet af te schaffen.

Daarvoor is de steun van Arnhem en enkele kleinere regiogemeenten nodig. De stadsregio kan dan op de vergadering van 28 oktober een amendement van die strekking aannemen.

Zo lang de strippenkaart nog in functie is, zouden passagiers ook nog gebruik moeten kunnen maken van dit retourkaartje, vindt GroenLinks en een grote meerderheid van de Nijmeegse gemeenteraad. De collega's in de omringende gemeenten zijn die mening echter vooralsnog niet toegedaan: ze vrezen dat behoud van het KAN-kaartje de passagiers ook minder stimuleert om over te stappen op de OV-chip. GroenLinks is hier niet zo bang voor: "De reden dat mensen nog niet overstappen is vanwege de negatieve prijsprikkel en omdat het systeem gewoonweg nog onvoldoende werkt," aldus Oomen, "daar kan beter iets aan gedaan worden dan een goedkoop en goed werkend systeem de nek om te draaien."

Op 28 oktober is er de laatste gelegenheid om het KAN-kaartje te behouden, in ieder geval zolang voor zolang er nog een strippenkaart bestaat. Pepijn Oomen: "Elke druk op onze collega's in de regiogemeenten is van harte welkom!"

Zijdeglans

Unilever moet zijn shampooflessen met het merk Andrélon Champagneshampoo terughalen, zo heeft het hof in Den Haag vandaag besloten na een kort geding van de champagneproducenten.

Dit resultaat heeft de bond van de zijdeproducenten bemoedigd, zo blijkt. Woordvoerder Rinus het zijderupsje in een persverklaring: "Al jaren ergeren we ons het schompes aan de Gamma en al die andere verfwinkels met hun zijdeglans. En daar zit geen eens echt zijde in!"

De zijderupsen hebben inmiddels hun gang naar Den Haag aangekondigd. Rinus: "Desnoods spinnen we ze allemaal in!"

Henk en Ingrid

Sommige zaken die je op het wereldwijde web tegenkomt, zijn te prachtig om niet te reproduceren. Daarom dus, met dank aan meneer of mevrouw hanedop op Sargasso, een klein verhaaltje over Henk en Ingrid.

Henk parkeerde zijn VW Sharan op het discreet met bomen aan het algemeen zicht ontrokken plaatsje achter parenclub Him&Her in Purmerend Overwhere. Hij draaide zich naar Ingrid, die onder haar blouse de bandjes van haar nieuwe setje goed zat te doen.
“Vind je het echt leuk, zo?” vroeg hij onzeker, en keek in de binnenspiegel nog een keer naar zijn geblondeerde haar.
“Het is super, schat, helemaal Geert. Dat wordt scoren vanavond. Volgens mij gaan we dat stel uit de Muziekwijk meekrijgen naar boven.”

Ze trok de blouse van haar schouder en keek tevreden naar haar nieuwste tattoo, een goed gelijkend portet, alleen het blonde haar kwam niet goed meer uit sinds ze zoveel gezonnebankt had.
Henk keek op zijn ‘tijd voor verandering’ horloge. Het was nog veel te vroeg om naar binnen te gaan. Met die verdubbelde snelwegen van nu ging alles veel sneller dan vroeger.
“Godverdomme weer te vroeg,” verzuchtte hij.

Ingrid krabte in haar kruis. Een leuk idee om geen brasilian te doen maar het eens te scheren in een letter G. Volgende keer de W maar, dat was misschien makkelijker.
Henk en Ingrid schrokken op van de enorme klap tegen de voorruit.
“Een aanslag,” gilde Ingrid.
“Aal Kaajdaa,” bromde Henk verbeten en stapte uit met zijn Boksbeugel model Brinkman om de knokkels. Even later stak hij zijn hoofd naar binnen.
“Schat, bel jij even 114 voor een spoedgeval.”
Op de motorkap lag een stuiptrekkende zwaluw.

In de verte smeulden de resten van de moskee van Schagen-Zuid. Henk voelde dat het een heet avondje ging worden.