In het kader van de 'Week van de vooruitgang' ben ik dit weekend op de fiets gesprongen naar de plek waar ik mijn familiereünie ging vieren. Vijftig kilometer buiten Nijmegen, en in de buurt genoeg om de fietsrouteknooppunten uit te proberen!
In plaats van de prachtige online routeplanner van de fietsersbond nu dus eens gebruik gemaakt van de knooppunten van Lekker fietsen.nl. En het werkt als een zonnetje! Waar de fietsrouteplanner van de Fietsersbond af en toe behoorlijk moeilijk is (omdat je van buiten komt en geen flauw idee hebt welke weg rechts je precies in dit en dit dorp moet nemen langs kerkje zus en zo) en ik met mijn prachtige ruimtelijke inzicht dus minimaal 15 kilometer extra aflegde, is dit systeem waterdicht met heldere en overzichtelijke bewegwijzering. Allemaal doen dus. Lekker fietsen!
Tuesday, September 22, 2009
Fietsen
Alweer een zwijntje van Pepijn om 4:27 PM 1 pareltje(s)
Labels: Nijmegen
uitgelezen: Het Bureau
J.J. Voskuil, Het Bureau 7. De dood van Maarten Koning
J.J. Voskuil, Bestiarium
J. Heymans, Lam naast leeuw. Over J.J. Voskuil
Een zondagmiddag met J.J. Voskuil. 27 meest academische reacties op Het Bureau
Heh. Heerlijk. De teleurstelling weer lezende waaruit Het Bureau voortsproot (hoewel ik geen illusies koester, wetende dat ook ik die teleurstelling ooit aan den lijve zal ervaren). Maar ook het Bestiarium, niets meer dan een vergaring van verschillende confrontaties die Voskuil beschrijft tussen de onbeschaafde mens en het dier...
Je hoeft maar op zaterdagmiddag door de P.C. Hooftstraat en de Leidsestraat te lopen en al die brutaal geklede en geverfde vrouwen met hun goed gesneden mannen te zien om te weten dat de wereld naar de bliksem gaat. Bij het Leidsebosje probeerde een zwarte hond tussen de auto's door naar de overkant te komen, een langharige, zwarte hond met een wit befje. Hij week telkens terug, probeerde het opnieuw en toen de rij even stil stond, liep hij achterom. In het gras van het plantsoen deed hij een plas, krabde met zijn achterpoten, vond een bot en verdween daarmee tussen de struiken. Ze zouden kunnen beginnen om de mensen die die hond los laten lopen en de automobilisten die niet voor hem stoppen tegen de muur te zetten. Dat is te weinig. Ik weet het. Maar het is een begin.
Bestiarium, p. 27
Een apart chapiter zijn beide beschouwende boeken over Het Bureau. Met name Lam naast leeuw is interessant, omdat het niet alleen de mening van Voskuil over het wetenschappelijk tijdverdrijf op een prachtige manier weergeeft, maar ook omdat het de plek van de wetenschap in de maatschappij en de verhouding tussen de "beperkte" exacte wetenschap en de "onwetenschappelijke" humaniora op een fijna manier fileert. Een aanrader ook, misschien juist, voor mensen die niet bij machte zijn Het Bureau te lezen.
Een zondagmiddag met... is dan juist weer van een ander kaliber: Nijmeegse wetenschappers die hun visie geven op de romancyclus, maar hier bijna alle stuk voor stuk in tonen het werk niet begrepen te hebben. Maar goed, dat is voor mij makkelijk praten achteraf: zij schreven dit toen deel 4 nog maar net uit was.
Zo, en dan even weer genoeg over Voskuil. Alhoewel, Bij nader inzien lonkt Bij nader inzien...
Alweer een zwijntje van Pepijn om 4:11 PM 0 pareltje(s)
Labels: gelezen, Het Bureau
Thursday, September 17, 2009
Belastingen
Voorzitter, laten we ervoor zorgen dat Nederland er eindelijk weer uit gaat zien als Nederland en de autoaccessoires, voorzitter, zijn echt een teken van Veramerikanisering. Daarom voorzitter, tijd voor een grote schoonmaak van onze straten. Als mensen zo graag hun zo obsessieve liefde voor hun auto willen tonen, dan moet dat maar via accijnzen. Voorzitter, als goed linksmensch ben ik natuurlijk niet tegen belastingen, daarom mijn voorstel voor een introductie van een autoaccessoirebelasting, een pooierbakkentaks zou ik het willen noemen. Gewoon voorzitter, één keer per jaar een vergunning halen en dan meteen even aftikken. Duizend euro per accessoire lijkt mij een mooi bedrag. Voor die fluffy dingetjes aan de achteruitkijkspiegels, voor die hoeden op de hoedenplank, voor de bumperstickers op de bumpers en natuurlijk voor elke auto niet in de kleur Oranje, rood, wit of blauw. Ik zou zeggen: de vervuiler betaalt. En mijn vraag aan het kabinet dan ook is, bent u bereid een pooierbakkentaks in te voeren? Lijkt mij heel goed voor Nederland.
Alweer een zwijntje van Pepijn om 5:00 PM 0 pareltje(s)
Labels: Wilders
Wednesday, September 09, 2009
Hudson oranje?
Het Empire State Building op Manhattan is vannacht oranje verlicht. Dat is ter ere van het Hudsonfestival in New York, dat gisteren is begonnen en deze hele week zal duren. Het doel van het festival is de bewustwording van de 400-jarige band tussen Nederland en Amerika. Kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima zijn deze week In New York voor de viering. De oranje ontsteking is dan ook verricht door onze eigen kroonprins en prinses van Oranje.
bron
Ho, wacht even. Er wordt een monumentaal gebouw in de VS *oranje* verlicht omdat de Brit Henry Hudson in dienst van de Kamer van de VOC in Amsterdam in 1609 Amerika aandeed?
De VOC werd in 1602 opgericht door o.a. Johan van Oldebarnevelt; stadhouder Maurits had daar toch vrij weinig mee van doen. Wel was hij degene die ervoor zorgde dat Van Oldebarnevelt in 1619 onthoofd werd, een zwarte pagina in de Vaderlandsche Geschiedenis. Ondanks het voortdurende gekonkelfoes van het Oranjehuis in de eeuwen hierna bleek Nederland 166 jaar later nog steeds een republiek met een grote voorbeeldswaarde voor de nieuwbakken VS. Dat de Oranjes nu dus in de VS zitten te vieren als ware het dat hun voorvaderen de VS hebben vormgegeven is toch op zijn minst een enorme gotspe.
Alweer een zwijntje van Pepijn om 1:02 PM 2 pareltje(s)
Labels: geschiedenis, VS