Henk en Ingrid

Sommige zaken die je op het wereldwijde web tegenkomt, zijn te prachtig om niet te reproduceren. Daarom dus, met dank aan meneer of mevrouw hanedop op Sargasso, een klein verhaaltje over Henk en Ingrid.

Henk parkeerde zijn VW Sharan op het discreet met bomen aan het algemeen zicht ontrokken plaatsje achter parenclub Him&Her in Purmerend Overwhere. Hij draaide zich naar Ingrid, die onder haar blouse de bandjes van haar nieuwe setje goed zat te doen.
“Vind je het echt leuk, zo?” vroeg hij onzeker, en keek in de binnenspiegel nog een keer naar zijn geblondeerde haar.
“Het is super, schat, helemaal Geert. Dat wordt scoren vanavond. Volgens mij gaan we dat stel uit de Muziekwijk meekrijgen naar boven.”

Ze trok de blouse van haar schouder en keek tevreden naar haar nieuwste tattoo, een goed gelijkend portet, alleen het blonde haar kwam niet goed meer uit sinds ze zoveel gezonnebankt had.
Henk keek op zijn ‘tijd voor verandering’ horloge. Het was nog veel te vroeg om naar binnen te gaan. Met die verdubbelde snelwegen van nu ging alles veel sneller dan vroeger.
“Godverdomme weer te vroeg,” verzuchtte hij.

Ingrid krabte in haar kruis. Een leuk idee om geen brasilian te doen maar het eens te scheren in een letter G. Volgende keer de W maar, dat was misschien makkelijker.
Henk en Ingrid schrokken op van de enorme klap tegen de voorruit.
“Een aanslag,” gilde Ingrid.
“Aal Kaajdaa,” bromde Henk verbeten en stapte uit met zijn Boksbeugel model Brinkman om de knokkels. Even later stak hij zijn hoofd naar binnen.
“Schat, bel jij even 114 voor een spoedgeval.”
Op de motorkap lag een stuiptrekkende zwaluw.

In de verte smeulden de resten van de moskee van Schagen-Zuid. Henk voelde dat het een heet avondje ging worden.